رسم زمونه

یک نمونه دیگر از
ارزش های ایرانی که خود ما
آن را نمی شناسیم ردای فارغ التحصیلی است.

لابد تا به حال شما
هم دیده اید وقتی یک دانشجو در دانشگاه های خارج می
خواهد مدرک دکترای خود را بگیرد، یک لباس بلند مشکی به تن او می کنند و یک کلاه
چهارگوش که از یک گوشه آن یک منگوله آویزان است بر سر او می گذارند و بعد او لوح
فارغ التحصیلی را می خواند.

این لباس رو ما هم در
دانشگاه هامون داریم و در موقع فارغ التحصیلی بچه ها تنشون می کنن.

هنگامی که از ما سوال
می شود که این لباس و کلاه چیست؟ چه پاسخی می دهید؟!

 

اینم عکس خودم با این لباس!!!

هنگامی که از یک
اروپایی یا ژاپنی و یا حتی آمریکایی سوال شود این لباس چیست که شما تن فارغ
التحصیلان تان می کنید می گویند ما به احترام «آوی سنت» پدر علم جهان این لباس را
به صورت نمادین می پوشیم. آن ها به احترام « آوی سنت» که همان «ابن سینا»ی ماست که
لباس بلندِ رداگونه می پوشیده، این لباس را تن دانشمندان خود می کنند. آن کلاه هم
نشانه همان دستار است (کمی فانتزی شده) و منگوله ی آن نمادی از گوشه دستار خراسانی
که ما ایرانی ها در قدیم از گوشه دستار آویزان می کردیم و به دوش می انداختیم. در
اروپا و آمریکا علامت یک آدم برجسته و دانش آموخته را لباس و کلاه ابن سینا می
گذارند، ولی ما خودمان نمی دانیم!!!

بد نیست، کمی به هویت
ایرانی بودنمون فکر کنیم و توقع خودمون و بالا ببریم، تا به یک ایرانی، که بتونه
به تاریخش افتخار کنه و به ایرانی بودنش بنازه تبدیل بشیم!!!

خوب نیست که گذشته ی
پرشکوهمون و زیر پا بذاریم و چون الان به نسبت وضع خوبی نداریم دبه کنیم و تردشون
کنیم.

ایرانی تا زنده است
باید به ایرانی بودنش بنازه و افتخار کنه، که از نوادگان کوروش کبیر ِکه مؤسس
اولین کشور در جهانه!! و دارای اولین و واقعی ترین منشور حقوق بشر در جهانه که تا
به امروز دنیا دیگر مانند او را ندیده!!

 

تا رسمی دیگر با رسم
بمانید!!